"ยิ่งให้ ยิ่งได้"

ผมได้ยินได้ฟังคำนี้มาบ่อยมาก
แต่ไม่เคยเข้าใจคำนี้จริงๆซักที
ช่วงแรกผมเริ่มให้ความช่วยเหลือคนอื่น

เช่น ให้ทาน ทำบุญ ช่วยงานคนอื่น
พอทำไปซักระยะเริ่มท้อเพราะ…

ไม่เห็นได้อะไรตอบแทนสิ่งที่ทำลงไปเลย..
เมื่อเริ่มคิดสมองก็สั่งการทันที..หยุดเถอะ
เหนื่อยมากแล้ว..พักบ้างอย่าคิดมาก

 สมองเริ่มสั่งให้ร่างกายและจิตใจให้หยุด

...

สุดท้ายสิ่งที่ทำมาล้มเหลวไม่เป็นท่า

ผมใช้เวลาทบทวนหาสาเหตุที่ทำไม่สำเร็จคืออะไร

สุดท้ายได้คำตอบว่าสิ่งที่เราทำให้คนอื่นนั้น

ไม่ได้ให้ด้วยใจจริงๆแต่ต้องการให้คนอื่น

ตอบแทนเรากลับมาบ้างให้คนอื่นรัก

และชื่นชมในตัวเราบ้างก็เท่านั้นเอง

....

พอไม่เป็นดั้งที่ใจหวัง ผลคือ

 ยิ่งทำยิ่งเหนื่อยไม่มีความสุข
รู้สึกโมโหบ่น…ทำดีไม่ได้ดีทำไปทำไม
เสียใจ..ทำตัวแย่..ไม่รักตัวเอง..ทำตัวขวางโลก
เมื่อคิดไม่ดีชีวิตก็ตกต่ำดำดิ่ง..ตามใจคิด

...

เริ่มมีสติเริ่มคิดเป็น..เริ่มเห็นหนทางแก้ไข

เปลี่ยนวิธีการคิดใหม่จิตใจเราก็เริ่มดีขึ้น

ทุกวันนี้ผมรู้สึกสบายใจมากขึ้นที่ได้ช่วยผู้อื่น

ทุกวันทุกวินาทีของผมตอนนี้ล้วนมีค่า

ผมรักและชื่นชอบตัวเองมากกว่าเดิม

เพราะว่าผมได้นำความรู้ไปช่วยเหลือ

ไปบอกคนอื่นให้เค้ามีความปลอดภัย

มากขึ้นกว่าเดิม..ทำให้ชีวิตเค้าดีขึ้น
หากไม่เชื่อลองทำดูแล้วคุณจะรู้

ว่า”การให้มันยิ่งใหญ่ขนาดไหน”

===============================

ความปลอดภัยก็เหมือนอากาศ
หากขาดก็เท่ากับตาย!

===============================

อภิรัตน์ ทิพย์กระโทก
วิทยากร/นักเขียน
ด้านความปลอดภัย

สามารถอ่านบทความย้อนหลังได้ที่

http://www.facebook.com/safetycorner

http://safetyshaer.blogspot.com

ภาพ: www.Pixabay.com
ติดต่อ086 625 7218